3 Mayıs 2016 Salı

Molla Kasım

    

         Molla Kasım bilgiçlik taslayan, çok bilmişlik yapan biri olduğundan bahsediyor. Hikayede Molla Kasım'ın bu tavırlarından dolayı pişmanlık duyduğunu ifade ediyor. Pişmanlığını sebebini ise bir sonra ki paragrafta bekletmeden anlatıyor. Molla Kasım'ın eline sokaktan bir adam bir tomar kağıt sıkıştırıp gidiyor. Kasım'da o an yağmur yağdığı için hızla o kağıtları torbasına atıyor. Bu bir tomar kağıt Kasım'ın aklına Turakçın Baba'nın mezarına yakın bir yerde oturduğu siperli bir terde aklına geliyor. Bu tomarlardan adı Yunus olan birinin şiirleri çıkıyor. Kasım bu şiirleri okumaya başlıyor. İlk şiiri çok beğeniyor, sonra gelen şiiri beğenmeyip yakındaki ırmağa atıyor. Diğer şiirlerden de beğenmediklerini yaktığı ateşe atıyor. Böyle böyle iki bin şiiri yok ediyor. Fakat son kağıtta yazan şiiri okuduğu zaman Kasım'ın pişmanlık duygusunu hissetmesi uzun sürmüyor. Şiirde yazan: "Dervîş Yunus bu sözü / Eğri büğrü söyleme // seni sîgaya çeker / Bir Molla Kasım gelir". Kasım'ın o anda kanı donar, tomarı elinden atıp secdeye kapanır. Ve dehşete düşer acaba benim adımı nereden biliyor diye. Kasım pişmanlığım iki sebebi var der. Birincisi o güne dek tarikat ehline hor bakmış olması ve çok bilmişlik taslaması, ikinci sebebi ise diğer beğenmediği şiirleri ateşe ve ırmağa atması. Birinci pişmanlığından geri dönebileceği için seviniyor ama ikinci pişmanlığından ne kadar uğraşırsa uğraşsın geri dönemez çünkü neredeyse iki bine yakın şiiri yok etti. Sonra ise Molla Kasım Yunus'un yanına gider. Onun hayat hikayesini yazmaya başlar. 

      Hikayede İskender Pala bazı eski metinlerden alıntı yaparak hikayeyi etkileyici kılmıştır. Mesela hikayenin içinde Mantıku't-Tayr eserinden Simurg kuşunu alıntı yapmıştır ve hikayede güzel bir benzetmeyle yer vermiştir. Simurg burada Molla Kasım'ın Yunus'u bulmasıyla ilişkilendirilmiştir. Kulun Allah'ı bulup ve O'nun yolundan gidip nefsini terbiye etmesinden bahsedilmiştir. Ayrıca bu hikayede Yunus'un 63 yaşında iken görmez olduğu fakat dermanını bildiği halde kendini iyileştirmediği ilgimi çekti. Bunun nedenini de zaten Yunus hikayenin içinde açıklamıştır. Peygamber Efendimiz'in dünyayı 63 yıl kadar görmüştür, Yunus'a daha fazlası gerekmez. Peygamber Efendimiz'e duyulan sonsuz bir saygı. 

      Bakalım kitabı okumaya yeni başlıyoruz acaba önümüze daha ne kadar ilgi çekici alıntılar veya hikayeler ortaya çıkacak. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder